dojście

dojście
dojście I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. dojść. {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}dojście II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. dojść {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ostatni (końcowy) odcinek drogi prowadzącej do jakiegoś miejsca; dostęp do czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dojście do dworku, zamku. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'głównie w odniesieniu do instalacji, umeblowania itp.: możliwość sięgnięcia, dostania się do czegoś; dostęp': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jeśli postawisz tu lodówkę, zablokujesz mi dojście do zlewu! Cała ściana jest w dziurach, bo majster szukał dojścia do rury. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'znajomy, krewny itp. w jakiejś instytucji, mogący nadać określonej sprawie pożądany bieg, udzielić protekcji; również: dostęp do osoby wpływowej, sławnej itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mówił, że ma jakieś dojście w ministerstwie. Ten człowiek ma wszędzie dojścia. Muszę znaleźć jakieś dojście do dyrektora. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dojście — n I 1. rzecz. od dojść Dojście do pracy, do szkoły trwało pół godziny. 2. lm D. dojść «ostatnia część drogi prowadzącej do czegoś, dostęp do czegoś» Dojście do rzeki, do sadzawki. Dojście do miasta, do twierdzy. przen. a) «przedostanie się,… …   Słownik języka polskiego

  • aprosza — ż II, DCMs. aproszaszy; lm D. aproszaszy zwykle w lm «kręte, zygzakowate rowy oblężnicze, umożliwiające atakującym dojście do obleganej twierdzy; przykopy» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • barykadować — ndk IV, barykadowaćduję, barykadowaćdujesz, barykadowaćduj, barykadowaćował, barykadowaćowany «budować barykady w celu utrudnienia przejścia nieprzyjacielowi, tarasować, zamykać drogi, przejścia» Barykadować ulice, dzielnice. Barykadować domy.… …   Słownik języka polskiego

  • dobiegowy — przym. od dobieg ∆ wojsk. Rów, przekop dobiegowy «rów umożliwiający dojście do stanowisk ogniowych położonych w zasięgu ognia nieprzyjaciela» …   Słownik języka polskiego

  • niedogodny — niedogodnyni «nieodpowiedni pod jakimś względem; niewygodny, uciążliwy» Niedogodne dojście. Niedogodne warunki, raty …   Słownik języka polskiego

  • prowadzić — ndk VIa, prowadzićdzę, prowadzićdzisz, prowadzićwadź, prowadzićdził, prowadzićdzony 1. «wieść kogoś, coś do jakiegoś miejsca, do celu; przeprowadzać kogoś, kto nie zna drogi albo sam iść nie może, wskazywać komuś drogę» Prowadzić dziecko za rękę …   Słownik języka polskiego

  • przystęp — m IV, D. u, Ms. przystęppie 1. blm «możność dojścia, dotarcia do czegoś; dojście, dostęp» Przystęp do rzeki. Łatwy, trudny przystęp do czegoś. Wojska broniły przystępu do miasta. 2. blm pot. «nawiązanie, możność nawiązania kontaktu, stosunków z… …   Słownik języka polskiego

  • torpedować — ndk IV, torpedowaćduję, torpedowaćdujesz, torpedowaćduj, torpedowaćował, torpedowaćowany «niszczyć, zatapiać statek torpedą» przen. «utrudniać, uniemożliwiać dojście do skutku, realizację czegoś» Torpedować próby porozumienia. Torpedować czyjeś… …   Słownik języka polskiego

  • wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś …   Słownik języka polskiego

  • za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”